Ja, je zal wel denken “waar slaat dat nou weer op?

Tot voor kort dacht ik dat de Olympische Spelen dus sport, verbroedering zou moeten bewerkstelligen. En nee, ik heb niet een poos onder een steen gelegen, dit was echt mijn gedachte. Ga je een beetje dieper op de werkelijkheid in dan zie ik ook wel in dat de sport, in allerlei vormen, anders is dan het lijkt. Natuurlijk zie ik ook de agressie binnen en langs de lijn, in en rond sport-lokaties en evenementen. En het treurige is dat het niets met sport te maken heeft maar alleen met de gelegenheid en ego’s.  

Kijken we terug in de oudheid, dan zien we dat er al vanaf het begin van de Olympische Spelen onderscheid gemaakt werd. De spelen waren eerst voor een bepaalde klasse toegankelijk. Vrouwen waren helemaal uit den boze, zelfs de aanwezigheid als toeschouwster of in andere hoedanigheid werd met de dood afgestraft. Gelukkig is dit nu duidelijk anders. Wat ik wel jammer vind is dat de toegankelijkheid beperkt wordt door de enorme omvang van dit evenement. De eisen om überhaupt mee te mogen doen liggen zo hoog. Het is nu al een hele prestatie om mee te doen, een prijs winnen is dan een bijkomende bonus.