liesje,lotje,wandelen,lopen


Elke nieuwe publicatie zal eerst de tautogramletter worden aangegeven.
Wij maken deze keer gebruik van de tautogramletter “L”.

‘Zeg dames’ zei moeder tegen de twee zusjes, de negenjarige Liesje en vijfjarige Lotje, ‘als jullie Lamar eens gaan uitlaten?’
De twee keken elkaar aan en met een dikke glimlach schudden ze allebei “ja”.

Lamar, de familie bastaard, hoorde zijn naam en keek verlangend op. ‘Hoor ik daar mijn naam?
Dat kan maar twee dingen betekenen;
of ik krijg lekkers,
of we gaan naar buiten.
Allebei prima’, dacht Lamar, ‘gaan we nu naar buiten, krijg ik straks lekkers bij terugkomst’.
Lamar sprong enthousiast op uit zijn mand en begon rondjes te draaien bij de gedachte aan het lekkers.

‘Doe maar een flinke wandeling want zo te zien heeft Lamar er zin in.
En dan kan ik even rustig met Steve Winter praten die zo langskomt.
Doe jullie warme jas aan, ziek worden kan niet want morgen gaan jullie weer naar school.’

liesje,lotje,wandelen,lopen,Lamar
liesje en lotje gaan wandelen

Niet zo snel

Liesje liep te huppelen maar Lotje had moeite haar bij te houden.
‘Lies wacht nou even, ‘k kan niet zo snel’.
‘Okè’ klonk het van vier meter verderop en Liesje stond haar zusje op te wachten.
‘Dan gaan we langzaam lopen.  Kunnen we gelijk Lamar netjes leren lopen’.

Lamar was blij aan het rondspringen aan de riem. Het liefst zou hij los willen wegsprinten.
Het was een prachtig park met een singel om in te duiken.
Langs het wandelpad allemaal lindenbomen.
Perfect om aan te geven dat hij “Lamar” het hier voor het zeggen heeft. Zijn terrein.

Liesje en Lotje hadden echter andere plannen.

Andere plannen

De twee meisjes liepen zo snel mogelijk door het park met Lamar aan de riem.
Lamar kreeg nauwelijks de tijd om zijn poot op te tillen bij de bomen van zijn keuze.
‘Lamar, loop door, daar hebben we geen tijd voor.

Hoe eerder we daar zijn, hoe langer we kunnen lezen.’
Aan de andere kant van het park staat de bibliotheek.
‘We zeggen niets tegen Mam en Pap.
We moeten goed op de klok letten, niet langer dan een half uur, okè?’
‘Maar begon’, Lotje, ‘dat is liegen en dat mag toch niet?’
‘We zeggen niets, dat is niet liegen”.

‘Hallo schat’, klonk het bij de deur, ‘hoe was je dag?’
Peter stapte de keuken binnen en begroette zijn vrouw met een kus.
Gooide zijn tas in een hoek en liet zich langzaam op een stoel zakken.
Het was een drukke dag geweest.
‘Ís Steve nog langs geweest?’
‘Nee, hij heeft een berichtje gestuurd dat het niet uitkwam.
Hij laat later nog weten wanneer hij wel kan komen’.

‘Hoi, Mam, Pap, we zijn weer terug’.
‘Jullie hebben een flinke tippel gemaakt, ruim een uur.
Nou, buitenlucht is goed voor jullie en dan eten jullie goed’.
Ja, lekker Mam’, klonk het in koor, ‘wat eten we?’

Winter stoofpot met verse groente

‘En wat hebben mijn meisjes vandaag gedaan?’
‘Nou’, begon Lotje, ‘we zijn vanmiddag met Lamar door het park gelopen en …..

‘Lotje leerde Lamar langs linden lopen’

nam Liesje voor de zekerheid het gesprekje over.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *